شكست سنگِ صبورى و بغض من نگسست نرفــــت سلطنت بردبارى ام از دســـت هنوز مانده به پايان چله هاى سكوت ميان همهمه ى مردمان یاوه پرست نشسته ام تك و تنها ستاره مى كارم تهِ سياهىِ كابوسِ كوچه اى بن بست نگـــاه كن به تن زخم خورده ى شعـــــرم دوباره قصه ى تيغ است و دست زنگىِ مست قسم به داغىِ آهـــى كه عرش مى داند نفس بريد، ولى زنده مانده عهدِ اَلَست زمين، توهّم تارى ست دورِ پيله ى ذهن چرا بگيرَدَم اَفسونِ اين بلندىِ پست؟ هنوز ساكن آتشفشان خاموش است گدازه اى كه دلِ سنگِ کوه را نشکست...Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب